18 juli, 2015
18 juli 2015 - Cluj-Napoca, Roemenië
Vanmiddag zijn we aangekomen in Roemenië. Gelukkig zijn we vanmiddag allemaal door de duane gekomen en kunnen we alle 5 zeggen dat we in Roemenië zijn. Op het vliegveld zijn we opgehaald door Bert. Bert is de man achter het hele project in de wijk Pata rat, samen met zijn vrouw Margriet. In het busje van Bert zijn we dan ook meteen naar de wijk gegaan. Dit geheel op Roemeense manier. Met 4 personen op de achterbank van een busje waarvan de kilometerteller en de remlichten het niet van deden. Maar we zijn helemaal veilig aangekomen in de wijk.
Tijdens deze autorit merk je dat je het eigenlijk wel een beetje hebt onderschat. Na de reis van vorig jaar dacht ik dat het vandaag wel een beetje mee zou vallen qua schok. Maar op het moment dat je weer kinderen op blotevoeten over het asfalt ziet lopen, met 30 graden, dan schrik je er toch weer van. Ik denk dat deze beelden niet gaan wennen. En dat is ook maar goed, want dit zijn niet beelden die we normaal moeten gaan vinden, want dat zijn ze niet!
Aangekomen in de wijk werden we warm ontvangen. Door Margriet, maar ook door een groep van 31 Nederlandse jongeren die bezig waren met een activiteitenmiddag voor de hele wijk. Het was een georganiseerde chaos. We hebben dit moment dan ook maar aangegrepen om onze ogen de kost te laten. dan zie je toch veel veranderingen ten opzichte van vorig jaar. Mooi om te zien dat er continu een ontwikkeling gaande is. Hopelijk kunnen we hier ook weer een steentje aan bijdragen. Ook zie je veel kinderen die weer een jaar ouder zijn geworden, die gezichtjes zijn me wel bijgebleven, en ook andersom want sommige kinderen herkenden ons ook.
Vanavond hebben we lekker gegeten in het pension. Na het eten zijn we even te wandelen geweest en hebben we gezocht naar een supermarkt om water te halen. Dit is dan ook echt wel nodig met dit warme weer!
GJ
Tijdens deze autorit merk je dat je het eigenlijk wel een beetje hebt onderschat. Na de reis van vorig jaar dacht ik dat het vandaag wel een beetje mee zou vallen qua schok. Maar op het moment dat je weer kinderen op blotevoeten over het asfalt ziet lopen, met 30 graden, dan schrik je er toch weer van. Ik denk dat deze beelden niet gaan wennen. En dat is ook maar goed, want dit zijn niet beelden die we normaal moeten gaan vinden, want dat zijn ze niet!
Aangekomen in de wijk werden we warm ontvangen. Door Margriet, maar ook door een groep van 31 Nederlandse jongeren die bezig waren met een activiteitenmiddag voor de hele wijk. Het was een georganiseerde chaos. We hebben dit moment dan ook maar aangegrepen om onze ogen de kost te laten. dan zie je toch veel veranderingen ten opzichte van vorig jaar. Mooi om te zien dat er continu een ontwikkeling gaande is. Hopelijk kunnen we hier ook weer een steentje aan bijdragen. Ook zie je veel kinderen die weer een jaar ouder zijn geworden, die gezichtjes zijn me wel bijgebleven, en ook andersom want sommige kinderen herkenden ons ook.
Vanavond hebben we lekker gegeten in het pension. Na het eten zijn we even te wandelen geweest en hebben we gezocht naar een supermarkt om water te halen. Dit is dan ook echt wel nodig met dit warme weer!
GJ
mooi dat jullie veilig aangekomen zijn, pas goed op je zelf en als je wat voor je medemens doet? dat het allemaal tot zegen mag zijn. van harte een goede tijd gewenst.